Οι αρχαίοι Ναβαταίοι ήταν ιδιαίτερα συνδεδεμένοι με τη λατρεία των βράχων και πίστευαν ότι μέσα σε αυτούς κατοικούν πνεύματα.

Περπατώντας στην ιστορική πόλη της Πέτρας, κατά το πρόσφατο ταξίδι μου στην Ιορδανία, είχα την ευκαιρία να διαπιστώσω με τα ίδια μου τα μάτια ότι οι βράχοι εκεί εξακολουθούν να έχουν ζωή και δεν ήταν λίγες οι φορές που η βόλτα μου πήρε μια μάλλον πιο ...μεταφυσική χροιά.

Τα ταξίδια πολλές φορές είναι γεμάτα απρόοπτα, άλλοτε καλά κι άλλοτε πάλι δυσάρεστα. Κάποιες φορές, ωστόσο, είναι δυνατόν ένα δυσάρεστο απρόοπτο να μετατραπεί σε ...αλατοπίπερο για το ταξίδι σου. Μια τέτοια περίπτωση ήταν και αυτή που με έφερε για λίγες ώρες στη Σίφνο.

Η μέρα είχε φτάσει επιτέλους για τον κυριότερο λόγο του ταξιδιού μου στην Ιορδανία. Η Πέτρα, ψηφισμένη ως ένα από τα Νέα Επτά Θαύματα του κόσμου και Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, θεωρείται από τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς χώρους του κόσμου και, φυσικά, το απόλυτο τουριστικό καύχημα της Ιορδανίας.

Πρώτη εξόρμηση έξω από την πρωτεύουσα, Αμμάν και κατευθύνομαι 48 χιλιόμετρα βόρεια για να επισκεφθώ την πιο καλοδιατηρημένη αρχαία ρωμαϊκή πόλη εκτός Ιταλίας, την αποκαλούμενη και "Πομπηία της Μέσης Ανατολής", την θρυλική Γέρασα.

Από τους χαώδεις, πηγμένους στην κίνηση δρόμους του Αμμάν, ως τις ήρεμες κεντρικές πλατείες της Άκαμπα κι από το απόκοσμο κατακόκκινο τοπίο της Πέτρας, ως τη διάχυτη ελληνική αύρα στα ερείπια της Γέρασα, η Ιορδανία καταφέρνει να δημιουργεί αξέχαστες εμπειρίες που μένουν ανεξίτηλες στη μνήμη και σε πολλές περιπτώσεις, στην καρδιά.